Selamat Natal & Tahun Baru 2009
Door: Claudia
Blijf op de hoogte en volg Claudia
15 Februari 2009 | Indonesië, Bandung
Vrijdag 26 december, Bandung – Pangadaran (Java)
Gemak dient de mensch en daarom hebben Alexander en ik besloten om voor een eigenlijk te hoog bedrag een auto te boeken naar Pangadaran. Voordeel is wel dat we onderweg nog een bezoek kunnen brengen aan een origineel Soedanees dorp. Ongeveer 100 huizen op een oppervlakte ter grootte van een postzegel. Ze staan zij aan zij, met de daken elkaar bijna rakend.
Voordeel is ook dat we Sutisna bij ons hebben. Hij belt vast vooruit om een kamer voor ons te regelen. Het begint namelijk knap druk te worden in Pangadaran. Heel Indonesië heeft zo’n beetje vakantie en iedereen wil hier naar het strand en als het even kan ook Oud en Nieuw vieren. Kamerprijzen lopen soms op tot wel 3 tot 5 keer de normale prijs. Hele geruststelling dus als we iets voor een redelijke prijs gevonden hebben.
Alexander en ik storten ons op een heerlijke steak en als we net nog een biertje bestellen komt Sutisna voorbij wandelen. Wat is dat nou? Moet jij niet terug naar Bandung?
Ja morgen, met de bus want met die idiote onverantwoordelijke chauffeur van ons gaat hij niet meer mee. En gelijk heeft ie, want ik moet toegeven dat het er behoorlijk spannend aan toeging onderweg. Ach, wel zo gezellig. Laten we nog maar een flesje arak doen.
Zaterdag 27 december, Pangadaran (Java)
Ben ik eindelijk na een dikke maand in Indonesië op het strand, is het veel te heet. We verlaten allen de schaduw om naar een warung nasi te wandelen voor de lunch en keren dan gauw weer terug. Hetzelfde tafereel herhalen we ’s avonds voor het diner.
Zondag 28 december, Pangadaran – Bandung (Java)
Het is een gekkenhuis bij de boot voor de Green Canyon. We hebben ontzettend mazzel met onze gids en zij connecties; We piepen lekker voor en zijn er zo zeker van dat we het boottripje over de groene rivier kunnen maken. Na ons zullen er nog velen teleurgesteld zijn als ze na een dag wachten toch onverrichte zaken weer naar huis of hotel vertrekken. Met de lunch genieten we van verse vis en garnalen en neem ik dan toch eindelijk een duik in zee. Weliswaar onder luid gelach van sommige dames, want die Europese bikini’s laten toch wel erg veel van jezelf zien. Hier gaan de dames zo goed als volledig gekleed te water.
In de avond rijden Sutisna en ik terug naar Bandung. We kunnen namelijk moeilijk afscheid nemen van elkaar en daarom heeft Tis me uitgenodigd om mee te gaan naar zijn huis in de Kampung (“arme” buurt). Gezellig, kunnen we daar het nieuwe jaar inluiden.
Maandag 29 december, Bandung (Java)
De eerste dag in de kampung breng ik hoofdzakelijk door op het bankje voor de woning. De woning bestaat uit een kleine woonkamer met een gangetje waaraan de slaapkamer grenst (er past precies een 2-persoonsmatras in) en de badkamer. De badkamer bestaat uit een waterput (een luxe, want de meesten moeten water kopen in grote jerrycans), een mandi en een Indonesisch (hurk)toilet.
Het leven trekt aan de voordeur voorbij. Buren komen even een praatje maken, brommers rijden heen en weer, allerlei etenswaren worden aangeboden vanuit karretjes of gewoon uit bakken die aan stok op de schouders worden gedragen. Ieder gerecht heeft zijn eigen geluidje zodat je de venter aan kunt horen komen: een tingeltje op een glas, een houtje op bamboe, een elektronisch melodietje. Mij maken die geluidjes niet uit, ik vind alles wel lekker. Zo af en toe komt er zelfs een heuse kermisattractie voorbij: voor op een bakfiets zijn vier “politiemotoren” gemonteerd. Aangedreven door de fietser wiebelen en hobbelen ze heen en weer en uit de autoradio klinken vrolijke kinderliedjes.
Af en toe lopen we een paar deuren verder waar de ouders van Tis een winkeltje aan huis hebben. Een winkeltje zoals er zovelen één hebben. Je vraagt je af hoeveel winst erin kan zitten. Ieder winkeltje verkoopt immers hetzelfde. Maar ach, als je toch de hele dag thuis zit.
Dinsdag 30 december, Bandung (Java)
Hier word je wel verplicht om over je angst voor brommers heen te komen. Vandaag ook weer zitten we uren op zo’n ding. Ik heb pijn in mijn achterste als we eindelijk afstappen. Na het bezoek aan de witte krater trilt mijn arm inmiddels ook van het krampachtig vasthouden tijdens de afdaling. Eenmaal beneden zitten we midden tussen de theeplantage bij een stalletje op de grond en genieten van mie baso (mie met vleesballetjes) en zwarte koffie.
Op de terugweg stoppen we bij het zwembad, want Sutisna kan niet zwemmen en dat moet opgelost worden. Maar ja, ik ben geen zwemleraar en heb geen idee hoe hem te helpen. Ik ben er wel van overtuigd nu dat zwemmen moeilijker is dan het lijkt.
Woensdag 31 december, Bandung (Java)
2 Tickets Bali, geregeld ! 3 Kilo kip, geregeld ! 5 Flessen bier en 2 flessen limonade, geregeld ! Nootjes en snoep voor de kinderen, geregeld ! Wij zijn er klaar voor, het einde van 2008 in de kampung.
Rond uur of 8, 9 verschijnt de visite: 3 Jeugdvrienden, 1 broer, 1 zwager, 2 gitaren en 1 lege watercontainer die functioneert als trommel.
Er wordt een kolenvuurtje gebouwd voor de kip een houtvuurtje voor de rijst. Af en toe moeten we vluchten om lucht te happen, want het staat, zowel binnen als buiten, blauw van de rook. Net na middernacht is alles klaar en kruipen we om de uitgespreide bananenbladeren en eten heerlijke ayam bakar (geroosterde kip) en gekruide nasi.
Een best begin van 2009!
Donderdag 1 januari, Bandung (Java)
Uitslapen is niet iets wat in het woordenboek van Sutisna voorkomt. Als kind werd hij al om een uur 5 gewekt om te bidden en zijn steentje bij te dragen en vervolgens naar school te gaan. Hoewel er nu regelmatig dagen voorbij gaan dat er geen werk voor hem is, en hij al lang en breed bekeerd is tot een “bad muslim”, is een uur of 6, 7 nog steeds het moment van waken. We zijn dan ook hoogst verbaasd als we allebei pas om 11 uur wakker worden.
Het is een mooie dag om even naar Dago te gaan en op een fraai terras te lunchen en over Bandung uit te staren.
Voor de foto's:
http://mcclaud71.hyves.nl/album/33684010/Singapore_Indonesi_nov_08_jan_09/Y7Pdtj4J/
(kies een foto en daarna kun je rechts van de foto verder klikken om de andere kiekjes te zien)
En tot slot:
zonder uw toestemming kan niemand u het gevoel geven dat u inferieur bent.
Gemak dient de mensch en daarom hebben Alexander en ik besloten om voor een eigenlijk te hoog bedrag een auto te boeken naar Pangadaran. Voordeel is wel dat we onderweg nog een bezoek kunnen brengen aan een origineel Soedanees dorp. Ongeveer 100 huizen op een oppervlakte ter grootte van een postzegel. Ze staan zij aan zij, met de daken elkaar bijna rakend.
Voordeel is ook dat we Sutisna bij ons hebben. Hij belt vast vooruit om een kamer voor ons te regelen. Het begint namelijk knap druk te worden in Pangadaran. Heel Indonesië heeft zo’n beetje vakantie en iedereen wil hier naar het strand en als het even kan ook Oud en Nieuw vieren. Kamerprijzen lopen soms op tot wel 3 tot 5 keer de normale prijs. Hele geruststelling dus als we iets voor een redelijke prijs gevonden hebben.
Alexander en ik storten ons op een heerlijke steak en als we net nog een biertje bestellen komt Sutisna voorbij wandelen. Wat is dat nou? Moet jij niet terug naar Bandung?
Ja morgen, met de bus want met die idiote onverantwoordelijke chauffeur van ons gaat hij niet meer mee. En gelijk heeft ie, want ik moet toegeven dat het er behoorlijk spannend aan toeging onderweg. Ach, wel zo gezellig. Laten we nog maar een flesje arak doen.
Zaterdag 27 december, Pangadaran (Java)
Ben ik eindelijk na een dikke maand in Indonesië op het strand, is het veel te heet. We verlaten allen de schaduw om naar een warung nasi te wandelen voor de lunch en keren dan gauw weer terug. Hetzelfde tafereel herhalen we ’s avonds voor het diner.
Zondag 28 december, Pangadaran – Bandung (Java)
Het is een gekkenhuis bij de boot voor de Green Canyon. We hebben ontzettend mazzel met onze gids en zij connecties; We piepen lekker voor en zijn er zo zeker van dat we het boottripje over de groene rivier kunnen maken. Na ons zullen er nog velen teleurgesteld zijn als ze na een dag wachten toch onverrichte zaken weer naar huis of hotel vertrekken. Met de lunch genieten we van verse vis en garnalen en neem ik dan toch eindelijk een duik in zee. Weliswaar onder luid gelach van sommige dames, want die Europese bikini’s laten toch wel erg veel van jezelf zien. Hier gaan de dames zo goed als volledig gekleed te water.
In de avond rijden Sutisna en ik terug naar Bandung. We kunnen namelijk moeilijk afscheid nemen van elkaar en daarom heeft Tis me uitgenodigd om mee te gaan naar zijn huis in de Kampung (“arme” buurt). Gezellig, kunnen we daar het nieuwe jaar inluiden.
Maandag 29 december, Bandung (Java)
De eerste dag in de kampung breng ik hoofdzakelijk door op het bankje voor de woning. De woning bestaat uit een kleine woonkamer met een gangetje waaraan de slaapkamer grenst (er past precies een 2-persoonsmatras in) en de badkamer. De badkamer bestaat uit een waterput (een luxe, want de meesten moeten water kopen in grote jerrycans), een mandi en een Indonesisch (hurk)toilet.
Het leven trekt aan de voordeur voorbij. Buren komen even een praatje maken, brommers rijden heen en weer, allerlei etenswaren worden aangeboden vanuit karretjes of gewoon uit bakken die aan stok op de schouders worden gedragen. Ieder gerecht heeft zijn eigen geluidje zodat je de venter aan kunt horen komen: een tingeltje op een glas, een houtje op bamboe, een elektronisch melodietje. Mij maken die geluidjes niet uit, ik vind alles wel lekker. Zo af en toe komt er zelfs een heuse kermisattractie voorbij: voor op een bakfiets zijn vier “politiemotoren” gemonteerd. Aangedreven door de fietser wiebelen en hobbelen ze heen en weer en uit de autoradio klinken vrolijke kinderliedjes.
Af en toe lopen we een paar deuren verder waar de ouders van Tis een winkeltje aan huis hebben. Een winkeltje zoals er zovelen één hebben. Je vraagt je af hoeveel winst erin kan zitten. Ieder winkeltje verkoopt immers hetzelfde. Maar ach, als je toch de hele dag thuis zit.
Dinsdag 30 december, Bandung (Java)
Hier word je wel verplicht om over je angst voor brommers heen te komen. Vandaag ook weer zitten we uren op zo’n ding. Ik heb pijn in mijn achterste als we eindelijk afstappen. Na het bezoek aan de witte krater trilt mijn arm inmiddels ook van het krampachtig vasthouden tijdens de afdaling. Eenmaal beneden zitten we midden tussen de theeplantage bij een stalletje op de grond en genieten van mie baso (mie met vleesballetjes) en zwarte koffie.
Op de terugweg stoppen we bij het zwembad, want Sutisna kan niet zwemmen en dat moet opgelost worden. Maar ja, ik ben geen zwemleraar en heb geen idee hoe hem te helpen. Ik ben er wel van overtuigd nu dat zwemmen moeilijker is dan het lijkt.
Woensdag 31 december, Bandung (Java)
2 Tickets Bali, geregeld ! 3 Kilo kip, geregeld ! 5 Flessen bier en 2 flessen limonade, geregeld ! Nootjes en snoep voor de kinderen, geregeld ! Wij zijn er klaar voor, het einde van 2008 in de kampung.
Rond uur of 8, 9 verschijnt de visite: 3 Jeugdvrienden, 1 broer, 1 zwager, 2 gitaren en 1 lege watercontainer die functioneert als trommel.
Er wordt een kolenvuurtje gebouwd voor de kip een houtvuurtje voor de rijst. Af en toe moeten we vluchten om lucht te happen, want het staat, zowel binnen als buiten, blauw van de rook. Net na middernacht is alles klaar en kruipen we om de uitgespreide bananenbladeren en eten heerlijke ayam bakar (geroosterde kip) en gekruide nasi.
Een best begin van 2009!
Donderdag 1 januari, Bandung (Java)
Uitslapen is niet iets wat in het woordenboek van Sutisna voorkomt. Als kind werd hij al om een uur 5 gewekt om te bidden en zijn steentje bij te dragen en vervolgens naar school te gaan. Hoewel er nu regelmatig dagen voorbij gaan dat er geen werk voor hem is, en hij al lang en breed bekeerd is tot een “bad muslim”, is een uur of 6, 7 nog steeds het moment van waken. We zijn dan ook hoogst verbaasd als we allebei pas om 11 uur wakker worden.
Het is een mooie dag om even naar Dago te gaan en op een fraai terras te lunchen en over Bandung uit te staren.
Voor de foto's:
http://mcclaud71.hyves.nl/album/33684010/Singapore_Indonesi_nov_08_jan_09/Y7Pdtj4J/
(kies een foto en daarna kun je rechts van de foto verder klikken om de andere kiekjes te zien)
En tot slot:
zonder uw toestemming kan niemand u het gevoel geven dat u inferieur bent.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
