Balimoon I
Door: Claudia
Blijf op de hoogte en volg Claudia
22 Februari 2009 | Indonesië, Ubud
Vrijdag 2 januari, Bandung (Java) – Legian (Bali)
De overgang is gigantisch, van de kampung in Bandung naar Legian (Kuta) op Bali. Al een paar dagen heb ik geen blanken gezien, nauwelijks westers voedsel gegeten en hoofdzakelijk de eenvoudige straatjes en warungs van Bandung gezien. Hier zie ik café, na bar, na restaurant gevuld met blanke toeristen, souvenirshops zo ver het oog reikt en dan nog verder. Muziek schalt over de straten. Het doet me allemaal zeer sterk denken aan Thailand denken en voel me zo op het eerste gevoel niet echt thuis. Een vriend van Sutisna, nou ja een vriend, een vriend van een vriend, hij heeft de beste man nog nooit gezien, maar hier is iedereen je vriend, heeft ons opgehaald van het vliegveld. Gezamenlijk proberen we een kamer te vinden en dat valt niet mee, zo in het nieuwe jaar en met het weekend voor de deur. Gelukkig vinden we er één, weliswaar boven budget, maar ik ben allang blij. En ik moet toegeven dat ik Bali al iets beter kan waarderen: een bed in plaats van een matras op de grond, airconditioning, westers toilet met toiletpapier en de allereerste hete douche sinds ik Sumatra heb verlaten.
Zaterdag 3 januari, Legian – Ubud (Bali)
Na een heerlijk ontbijtje huren we een auto, een oude gammele Suzuki Katana (soort Indonesische Jimny), en gaan op pad. Hier en daar staan wel borden die de richting aangeven maar volledig willekeurig en soms erg onlogisch. Niet alleen voor mij, zelfs voor Tis die toch de Indonesische gedachtegang onder de knie zou moeten hebben. We vragen maar regelmatig de weg en komen toch goed aan in Ubud. De verwachtte en gehoopte rust, Ubud ligt namelijk niet aan de kust, blijft uit. De hostel van onze keuze is vol en we hebben honger. In het restaurantje informeren we verder naar onderdak en het blijkt dat ze achter een aantal kamers hebben. We prijzen ons gelukkig want voor een vriendelijke prijs worden we twee dagen in de watten gelegd. Verse thee en koffie worden continue gebracht, flink ontbijt op het terrasje voor onze kamer inbegrepen.
’s Middags voeren we aapjes in Monkey Forest.
Zondag 4 januari, Ubud (Bali)
Een fietstoer op Bali moet je gedaan hebben, kosten: 400.000 Rp per persoon. Fietshuur voor 1 dag per persoon: 20.000 Rp. Kortom, we klooien zelf wel wat aan. We volgen de hoofdweg op zoek naar de kampung, want daar zouden mooie rijstvelden liggen. De weg gaat omhoog, omhoog, verder omhoog. Even stoppen maar. Weer wat omhoog fietsen. Even vragen. O, nog 2 km. 15 Minuten verder, nog maar eens vragen. O, nog 2 km. Afstanden zijn hier dus net zo flexibel als tijd (“rubber time” zoals ze zeggen). En dan komt het moment dat we echt niet meer willen klimmen en we besluiten de hoofdweg af te gaan en dan maar te verdwalen. Heerlijk, bergaf ! Tot beneden dan, want dan gaat het weer bergop. Pfff, het is al half 1, veel te heet. De omgeving is wel prachtig dus we zetten wel door. Als het goed is komen we via deze route ook weer “thuis.” Na nog wat klimmen en dalen en enkele adempauzes bereiken we eindelijk de weg die we zochten: niet te druk, tussen de rijstvelden en de tempel én alleen maar bergaf. Eenmaal beneden, terug op de hoofdweg, stoppen we voor een ijskoude cola voor we het laatste stuk afleggen.
Maandag 5 januari, Ubud – Kalibukbuk, Lovina Beach (Bali)
Bloemetjes, wierook, rijstkorrels, waterdruppels, ze zijn er maar druk mee hier op Bali. Overal bij ingangen, uitgangen, zijstraten, plateautjes, tempels en hotelkamers liggen bananenblaadjes en bakjes. In een dagelijks ritueel worden deze geplaatst, ik kijk ernaar terwijl ik mijn ontbijt nuttig. Bij iedere kamer wordt er een bakje geplaatst met bloemblaadjes en een bananenblaadje met rijstkorrels. Met een bloemetjes wordt er wat water opgesprenkeld en er wordt met wierook gewapperd.
Onderweg besluiten we er aan mee t doen en kopen een gevlochten bakje met bloemetjes voor op het dashboard als we de weg vragen. Het blijkt dat we wederom om Indonesische wijze geïnformeerd zijn, want we zitten wel op de weg naar Lovina Beach, maar niet de route we gewild hadden. Ach geeft niet, verdwalen is ook leuk en zo komen we nog langs een fraaie hindoetempel. Voordat ik naar binnen mag, moet ik me wel traditioneel kleden en gelukkig kan ik daar een sarong voor huren voor een bedrag waar ik er elders twee voor kan kopen. Even afdingen dus. Vervolgens word ik door een meisje met ansichtkaarten achtervolgd en worden me tekeningen aangeboden tegen het belachelijke bedrag van 1.000 Rp. Sutisna laat een tijdelijke tatoeage plaatsen voor 5.000 Rp (onthoudt, 15.000 Rp = 1 euro). Men is hier duidelijk wanhopig voor geld.
Ondanks de prachtige tempel met het geweldige uitzicht op een vulkaan en haar meer, word ik er danig gedeprimeerd van. We stappen snel in de auto en rijden door naar Lovina waar we hopen wat op te vrolijken. Het hotel is heel plezierig maar als we naar het strand wandelen wacht ons een teleurstelling. Het water aan het zwarte vulkanische strand nodigt niet uit tot zwemmen, het is niet echt schoon, bovendien laat de zon zich ook niet zien. We worden helemaal suf geluld door verkopers van van alles en nog wat en nemen daarom maar gauw onze toevlucht tot het hotel zwembad om ons alleen nog in het donker naar buiten te wagen voor een paar biertjes.
Dinsdag 6 januari, Kalibukbuk, Lovina Beach – Lake Bratan (Bali)
Het zijn nogal vroege vogels, die dolfijnen hier, dus om 6 uur in de ochtend staan we klaar. En wij niet alleen. Eenmaal op zee zien we tientallen bootjes met toeristen, op jacht naar de dolfijn. Veel geduld hoeven we niet te hebben, na ongeveer een kwartiertje zien we de eerste al, en als er één dolfijn over de dam is……volgen er meer. Links en rechts zien we ze verschijnen, soms heel dichtbij en soms een klein sprongetje makend. Het is een lust voor het oog, met de opkomende zon op de achtergrond. Als de zon eenmaal hoog aan de hemel staat verdwijnen Flipper en zijn kornuiten naar open zee en keren wij terug naar land.
In een poging de opdringerige verkopers te ontlopen, vertrekken we weer landinwaarts. Via smalle wegen met ongekend scherpe bochten, klimmen we naar Danau Bratan, een groot meer, wat hoger in de heuvels. Het regent pijpenstelen dus we hebben onderweg helaas weinig zicht op het dal, maar aan het einde van de dag is het gelukkig even droog zodat we nog net kunnen zien dat ons resort prachtig aan het meer ligt. Er zijn geen verkopers, geen pinautomaat, geen winkelcentra en geen toeristen. Precies wat we zochten.
Woensdag 7 januari, Danau Bratan (Bali)
Het is dan wel lekker koel, wat hogerop, maar het regent er ook wel veel. Als we de tempel naast het resort bezoeken worden we overvallen door een bui. Als we met een roeibootje het meer oversteken schuilen we heel romantisch samen onder een paraplu en turen in de mist. Als we te voet terug wandelen, begint het weer te regenen en stoppen we maar even voor koffie. Het resort vraagt veel te veel voor de service die ze bieden en met die regen hier de hele tijd, morgen gaan we weg.
Voor de foto's:
http://mcclaud71.hyves.nl/album/33684010/Singapore_Indonesi_nov_08_jan_09/Y7Pdtj4J/
En tot slot:
Reizen is de kunst zich thuis te blijven voelen.
De overgang is gigantisch, van de kampung in Bandung naar Legian (Kuta) op Bali. Al een paar dagen heb ik geen blanken gezien, nauwelijks westers voedsel gegeten en hoofdzakelijk de eenvoudige straatjes en warungs van Bandung gezien. Hier zie ik café, na bar, na restaurant gevuld met blanke toeristen, souvenirshops zo ver het oog reikt en dan nog verder. Muziek schalt over de straten. Het doet me allemaal zeer sterk denken aan Thailand denken en voel me zo op het eerste gevoel niet echt thuis. Een vriend van Sutisna, nou ja een vriend, een vriend van een vriend, hij heeft de beste man nog nooit gezien, maar hier is iedereen je vriend, heeft ons opgehaald van het vliegveld. Gezamenlijk proberen we een kamer te vinden en dat valt niet mee, zo in het nieuwe jaar en met het weekend voor de deur. Gelukkig vinden we er één, weliswaar boven budget, maar ik ben allang blij. En ik moet toegeven dat ik Bali al iets beter kan waarderen: een bed in plaats van een matras op de grond, airconditioning, westers toilet met toiletpapier en de allereerste hete douche sinds ik Sumatra heb verlaten.
Zaterdag 3 januari, Legian – Ubud (Bali)
Na een heerlijk ontbijtje huren we een auto, een oude gammele Suzuki Katana (soort Indonesische Jimny), en gaan op pad. Hier en daar staan wel borden die de richting aangeven maar volledig willekeurig en soms erg onlogisch. Niet alleen voor mij, zelfs voor Tis die toch de Indonesische gedachtegang onder de knie zou moeten hebben. We vragen maar regelmatig de weg en komen toch goed aan in Ubud. De verwachtte en gehoopte rust, Ubud ligt namelijk niet aan de kust, blijft uit. De hostel van onze keuze is vol en we hebben honger. In het restaurantje informeren we verder naar onderdak en het blijkt dat ze achter een aantal kamers hebben. We prijzen ons gelukkig want voor een vriendelijke prijs worden we twee dagen in de watten gelegd. Verse thee en koffie worden continue gebracht, flink ontbijt op het terrasje voor onze kamer inbegrepen.
’s Middags voeren we aapjes in Monkey Forest.
Zondag 4 januari, Ubud (Bali)
Een fietstoer op Bali moet je gedaan hebben, kosten: 400.000 Rp per persoon. Fietshuur voor 1 dag per persoon: 20.000 Rp. Kortom, we klooien zelf wel wat aan. We volgen de hoofdweg op zoek naar de kampung, want daar zouden mooie rijstvelden liggen. De weg gaat omhoog, omhoog, verder omhoog. Even stoppen maar. Weer wat omhoog fietsen. Even vragen. O, nog 2 km. 15 Minuten verder, nog maar eens vragen. O, nog 2 km. Afstanden zijn hier dus net zo flexibel als tijd (“rubber time” zoals ze zeggen). En dan komt het moment dat we echt niet meer willen klimmen en we besluiten de hoofdweg af te gaan en dan maar te verdwalen. Heerlijk, bergaf ! Tot beneden dan, want dan gaat het weer bergop. Pfff, het is al half 1, veel te heet. De omgeving is wel prachtig dus we zetten wel door. Als het goed is komen we via deze route ook weer “thuis.” Na nog wat klimmen en dalen en enkele adempauzes bereiken we eindelijk de weg die we zochten: niet te druk, tussen de rijstvelden en de tempel én alleen maar bergaf. Eenmaal beneden, terug op de hoofdweg, stoppen we voor een ijskoude cola voor we het laatste stuk afleggen.
Maandag 5 januari, Ubud – Kalibukbuk, Lovina Beach (Bali)
Bloemetjes, wierook, rijstkorrels, waterdruppels, ze zijn er maar druk mee hier op Bali. Overal bij ingangen, uitgangen, zijstraten, plateautjes, tempels en hotelkamers liggen bananenblaadjes en bakjes. In een dagelijks ritueel worden deze geplaatst, ik kijk ernaar terwijl ik mijn ontbijt nuttig. Bij iedere kamer wordt er een bakje geplaatst met bloemblaadjes en een bananenblaadje met rijstkorrels. Met een bloemetjes wordt er wat water opgesprenkeld en er wordt met wierook gewapperd.
Onderweg besluiten we er aan mee t doen en kopen een gevlochten bakje met bloemetjes voor op het dashboard als we de weg vragen. Het blijkt dat we wederom om Indonesische wijze geïnformeerd zijn, want we zitten wel op de weg naar Lovina Beach, maar niet de route we gewild hadden. Ach geeft niet, verdwalen is ook leuk en zo komen we nog langs een fraaie hindoetempel. Voordat ik naar binnen mag, moet ik me wel traditioneel kleden en gelukkig kan ik daar een sarong voor huren voor een bedrag waar ik er elders twee voor kan kopen. Even afdingen dus. Vervolgens word ik door een meisje met ansichtkaarten achtervolgd en worden me tekeningen aangeboden tegen het belachelijke bedrag van 1.000 Rp. Sutisna laat een tijdelijke tatoeage plaatsen voor 5.000 Rp (onthoudt, 15.000 Rp = 1 euro). Men is hier duidelijk wanhopig voor geld.
Ondanks de prachtige tempel met het geweldige uitzicht op een vulkaan en haar meer, word ik er danig gedeprimeerd van. We stappen snel in de auto en rijden door naar Lovina waar we hopen wat op te vrolijken. Het hotel is heel plezierig maar als we naar het strand wandelen wacht ons een teleurstelling. Het water aan het zwarte vulkanische strand nodigt niet uit tot zwemmen, het is niet echt schoon, bovendien laat de zon zich ook niet zien. We worden helemaal suf geluld door verkopers van van alles en nog wat en nemen daarom maar gauw onze toevlucht tot het hotel zwembad om ons alleen nog in het donker naar buiten te wagen voor een paar biertjes.
Dinsdag 6 januari, Kalibukbuk, Lovina Beach – Lake Bratan (Bali)
Het zijn nogal vroege vogels, die dolfijnen hier, dus om 6 uur in de ochtend staan we klaar. En wij niet alleen. Eenmaal op zee zien we tientallen bootjes met toeristen, op jacht naar de dolfijn. Veel geduld hoeven we niet te hebben, na ongeveer een kwartiertje zien we de eerste al, en als er één dolfijn over de dam is……volgen er meer. Links en rechts zien we ze verschijnen, soms heel dichtbij en soms een klein sprongetje makend. Het is een lust voor het oog, met de opkomende zon op de achtergrond. Als de zon eenmaal hoog aan de hemel staat verdwijnen Flipper en zijn kornuiten naar open zee en keren wij terug naar land.
In een poging de opdringerige verkopers te ontlopen, vertrekken we weer landinwaarts. Via smalle wegen met ongekend scherpe bochten, klimmen we naar Danau Bratan, een groot meer, wat hoger in de heuvels. Het regent pijpenstelen dus we hebben onderweg helaas weinig zicht op het dal, maar aan het einde van de dag is het gelukkig even droog zodat we nog net kunnen zien dat ons resort prachtig aan het meer ligt. Er zijn geen verkopers, geen pinautomaat, geen winkelcentra en geen toeristen. Precies wat we zochten.
Woensdag 7 januari, Danau Bratan (Bali)
Het is dan wel lekker koel, wat hogerop, maar het regent er ook wel veel. Als we de tempel naast het resort bezoeken worden we overvallen door een bui. Als we met een roeibootje het meer oversteken schuilen we heel romantisch samen onder een paraplu en turen in de mist. Als we te voet terug wandelen, begint het weer te regenen en stoppen we maar even voor koffie. Het resort vraagt veel te veel voor de service die ze bieden en met die regen hier de hele tijd, morgen gaan we weg.
Voor de foto's:
http://mcclaud71.hyves.nl/album/33684010/Singapore_Indonesi_nov_08_jan_09/Y7Pdtj4J/
En tot slot:
Reizen is de kunst zich thuis te blijven voelen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
