ITM, where is the fun in that (episode 2, part 1)
Door: Claudia
Blijf op de hoogte en volg Claudia
20 Augustus 2010 | Frankrijk, Ploubalay
Even was ik vergeten wat ik ook alweer zo leuk vind aan deze baan, maar gelukkig is dat gevoel van bevoorrecht zijn de laatste paar dagen weer teruggekeert.
Het zal jullie niet ontgaan zijn dat er van het schrijven van een blog de laatste maanden weinig sprake is geweest. Niet dat ik geen poging gedaan heb, maar er was te weinig inspiratie, de werkdruk lag te hoog en de werkvreugde was te laag. De verhoogde werkdruk was te wijten aan de talrijkere problemen/uitdagingen die mij, ondanks het verlagen van het aantal campings, ten deel viel. Het bewijst maar weer hoe onvoorspelbaar dit vak is. Helaas gebiedt mijn professionaliteit mij om hier niet in detail te treden over deze uitdagingen, maar één en ander had te maken met ongedierte en teleurgestelde beheerders (let wel, er moet een duidelijk onderscheid gemaakt worden tussen deze twee categoriën; beheerders zijn menselijk en ongedierte zijn kleine ongewenste kruipertjes. Er bestaat zelfs geen clausaal verband tussen de twee)
Inmiddels zijn we in wat rustiger vaarwater terecht gekomen en dat gaf mij de kans om een pas op de plaats te maken. En waar beter om een pas op de plaats te maken dan Parijs. Na mijn jaarlijkse afspraak met mijn manager, waarin we het wel en wee van mijn gebied en onze eventuele toekomst samen bespreken, nam ik de kans waar. We waren immers op onze camping in Pommeuse, dat op slechts een steenworp afstand van Parijs ligt en bovendien kwam er nog een bekende van mij langs, die vanuit Lyon onderweg naar huis was. Perfecte gelegenheid. Zo'n twee dagen lang was ik Vacansoleil nagenoeg vergeten (tja, de telefoon gaat mee natuurlijk, maar het leek wel of er rekening gehouden werd met me. Hij is slechts een enkele keer overgegaan)
Vervolgens ben ik via de Loire, met een aantal campingbezoekjes onderweg, naar huis gereden (Les Sables d'Olonne).
Slechts 1 nachtje thuis en gauw weer op pad, naar Normandië. En daar verkeer ik bijna weer in vakantiesferen. Sliep ik de eerste nacht nog in één van onze mooie mobilehomes, de 2e nacht besloot ik met mijn kleine tentje op een campinkje te gaan staan in Cherbourg. Nog geen 10 euro was ik kwijt en ik vond het heerlijk. Geen grote luxe drukke toestanden, maar een rommelcamping met heel veel stilte. De volgende dag ben ik verder door het schitterende Normandië gereisd (uiteraard onze campings bezocht want anders verkoop ik dat niet aan kantoor natuurlijk) en heb in de roze kamer van een B&B geslapen, vlakbij Le Mont St Michel. Voor nog geen 30 euris een 3 gangenmaaltijd met een aperitiefje, koffie en een ½ liter Muscadet erbij.
En nu? Nu zit ik op een camping municipal (gemeente camping) pal naast een voetbalveld in een dorpje waar ik de naam al weer van vergeten ben. Warm eten hoef ik niet, want dat heb ik vanmiddag al gedaan: een heerlijke galette (flensje) met eend en een crepe caramel toe.
Ik zeg: Vive la France en iemand die een betere of leukere baan weet mag het zeggen !!
Het zal jullie niet ontgaan zijn dat er van het schrijven van een blog de laatste maanden weinig sprake is geweest. Niet dat ik geen poging gedaan heb, maar er was te weinig inspiratie, de werkdruk lag te hoog en de werkvreugde was te laag. De verhoogde werkdruk was te wijten aan de talrijkere problemen/uitdagingen die mij, ondanks het verlagen van het aantal campings, ten deel viel. Het bewijst maar weer hoe onvoorspelbaar dit vak is. Helaas gebiedt mijn professionaliteit mij om hier niet in detail te treden over deze uitdagingen, maar één en ander had te maken met ongedierte en teleurgestelde beheerders (let wel, er moet een duidelijk onderscheid gemaakt worden tussen deze twee categoriën; beheerders zijn menselijk en ongedierte zijn kleine ongewenste kruipertjes. Er bestaat zelfs geen clausaal verband tussen de twee)
Inmiddels zijn we in wat rustiger vaarwater terecht gekomen en dat gaf mij de kans om een pas op de plaats te maken. En waar beter om een pas op de plaats te maken dan Parijs. Na mijn jaarlijkse afspraak met mijn manager, waarin we het wel en wee van mijn gebied en onze eventuele toekomst samen bespreken, nam ik de kans waar. We waren immers op onze camping in Pommeuse, dat op slechts een steenworp afstand van Parijs ligt en bovendien kwam er nog een bekende van mij langs, die vanuit Lyon onderweg naar huis was. Perfecte gelegenheid. Zo'n twee dagen lang was ik Vacansoleil nagenoeg vergeten (tja, de telefoon gaat mee natuurlijk, maar het leek wel of er rekening gehouden werd met me. Hij is slechts een enkele keer overgegaan)
Vervolgens ben ik via de Loire, met een aantal campingbezoekjes onderweg, naar huis gereden (Les Sables d'Olonne).
Slechts 1 nachtje thuis en gauw weer op pad, naar Normandië. En daar verkeer ik bijna weer in vakantiesferen. Sliep ik de eerste nacht nog in één van onze mooie mobilehomes, de 2e nacht besloot ik met mijn kleine tentje op een campinkje te gaan staan in Cherbourg. Nog geen 10 euro was ik kwijt en ik vond het heerlijk. Geen grote luxe drukke toestanden, maar een rommelcamping met heel veel stilte. De volgende dag ben ik verder door het schitterende Normandië gereisd (uiteraard onze campings bezocht want anders verkoop ik dat niet aan kantoor natuurlijk) en heb in de roze kamer van een B&B geslapen, vlakbij Le Mont St Michel. Voor nog geen 30 euris een 3 gangenmaaltijd met een aperitiefje, koffie en een ½ liter Muscadet erbij.
En nu? Nu zit ik op een camping municipal (gemeente camping) pal naast een voetbalveld in een dorpje waar ik de naam al weer van vergeten ben. Warm eten hoef ik niet, want dat heb ik vanmiddag al gedaan: een heerlijke galette (flensje) met eend en een crepe caramel toe.
Ik zeg: Vive la France en iemand die een betere of leukere baan weet mag het zeggen !!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
